اختلال طیف اتیسم یک مشکل تکاملی است که رشد روابط اجتماعی، ارتباط کلامی و غیر کلام را در کودک مختل می کند و اثرات منفی زیادی بر جنبه های مختلف زندگی کودک و خانواده اش دارد. درمان زود هنگام این اختلال می تواند به کاهش مشکلات این کودکان کمک کند. در سالهای اخیر متأسفانه شاهد تبلیغ و تجویز انواعی از درمان ها برای این اختلال از سوی افراد غیر متخصص و حتی والدین به یکدیگر هستیم که نه تنها اثر چندانی ندارند بلکه ممکن است عوارض زیادی به کودک و خانواده تحمیل کنند. بنابراین ضروری است والدین درمان های معتبر را بشناسند و درگیر درمان های کم اثر و مداخلات غیر علمی و بعضاً با اهداف تجاری نشوند.
بطور کلی درمان اصلی این اختلال توانبخشی در حوزه های گفتار و زبان، شناخت و رفتار است که باید با نظارت روانپزشک معالج توسط تیم توانبخشی انجام شود. برخی داروها را در موارد خاصی می توان به صورت محدود با نظر روانپزشک معالج استفاده نمود. بسیاری از داروها، روش های مبتنی بر فناوری نظیر نقشه مغزی، نورو فیدبک، TDCS ، رژیم های غذایی، مکمل ها، ویتامین ها و … از نظر علمی مورد تأیید نیستند و نباید استفاده شوند.
بکارگیری روش های درمانی تایید نشده و غیر معتبر می تواند برای کودکان عوارض و خطرات جدی بهمراه داشته باشد و نباید در این زمینه به تبلیغات و نظرات افراد در برخی رسانه ها و فضای مجازی و … اعتماد کرد. دقت کنید که وجود یک یا چند مقاله یا تحقیق بنفع اثربخشی یک دارو و یا رضایت برخی ازوالدین از اثر یک دارو دلیل موجهی برای ایمن و موثر بودن آن نیست، تایید علمی یک دارو مستلزم طی فرایند های پیچیده ای است که نتایج آن در راهنماهای بالینی معتبر در اختیار متخصصان قرار می گیرد.
برای مطالعه متن مقاله اصلی و آگاهی از جزئیات آن اینجا کلیک کنید: مروری بر درمان های دارویی مبتنی بر شواهد در کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم
